گروه بین الملل- خورشید در بالاترین نقطه در آسمان قرار گرفته و دمای هوا هم بالاتر از ۴۰ درجه سانتیگراد است.
مونا ( این نام واقعی او نیست) در زاغهای در اطراف دهلی، پایتخت هند،از خوردن آب خودداری میکند، چون میترسد مجبور به ادرار شود: " بعضی وقتها آب کمتری مینوشم چون نقطهای که از آن به عنوان توالت استفاده میکنیم در مکانی باز قرار دارد و اطراف آن پر است از پسرهای بدنام و شرور. میترسم به آنجا بروم."
این دختر ۱۳ ساله غذای کمتری هم میخورد و تنها یک بار در روز برای مدفوع کردن به آن "نقطه" میرود. او صبحهای زود و شبها وقتی خیلی دیر است، به همراه عدهای از زنان دیگر به آنجا میرود.
طبق آمار سازمان ملل؛ روزانه حدود ۵۲۴ میلیون شهروند هندی از فضای باز به عنوان توالت استفاده میکنند. این موضوع برای زنها از حساسیت بیشتری برخوردار است، چون ممکن است مورد تعرض جنسی قرار بگیرند.
برخی مطالعات این موضوع را مطرح کردهاند که زنانی که در خانه خود توالت ندارند، در راه رفت و برگشت به سرویسهای بهداشتی عمومی یا فضاهای باز در معرض خطر خشونت و آزار جنسی هستند.
ساویتا که در زاغهای بیرون دهلی زندگی میکند، از وحشتی حرف میزند که او و سایر زنان منطقه هر روز با آن روبرو هستند: "بعضی از زنها وقتی در فضای باز به توالت میروند، با حرفهای شهوانی، آزار جنسی و نگاههای خیره پسران محل روبرو میشوند. به همین دلیل است که از رفتن به آنجا میترسیم. هر بار باید زنهای دیگر را هم جمع کنیم و از آنها بخواهیم تا جنگل همراهمان بیایند."
خودداری از نوشیدن آب
اما این که این زنان مجبور به انتخاب میان سلامت و امنیت خود هستند، چه عواقبی برایشان در پی دارد؟
گولرز شاه ازهار، پژوهشگر اندیشکده آمریکایی "رند" میگوید: " این کار باعث میشود آب بدن آنها کاهش یابد، دمای هوا بسیار بالا یا یک موج گرما میتواند پیامدهای جدی برایشان داشته باشد."
در جریان مطالعه روی موج گرمای سال ۲۰۱۰ در شهر احمدآباد، گولرز دریافت که احتمال مرگ زنان به دلیل عواقب ناشی از گرمازدگی بیشتر از مردان است: "همه فکر میکند وقتی موج گرما میآید، زنان به دلیل ماندن در خانه در خطر کمتری هستند. اما اینطور نیست چون عوامل دیگر هم نقش دارند از جمله نبود بهداشت عمومی."
در بعضی خانهها تنها وسیله خنک کننده، پنکه سقفی است که به دلیل نبود یا قطعی برق، چندان قابل اعتماد نیست.
آشپزی در خانه میتواند باعث تولید بخار شود و این خود دمای محیط را بالاتر میبرد.
حتی لباس سنتی هندیها - ساریهای ۵ متری که چند بار دور بدن خود میپیچیند- هم میتواند باعث گرمازدگی برخی زنان شود.
گرمای شدید هوا
بونی شلوکار در روستایی به نام مخلا در منطقه ویداربا واقع در ماهاراشترا زندگی میکند. تابستانهای این منطقه به شدت گرم میشود و دما ممکن است تا ۴۷ درجه سانتیگراد هم بالا برود.
از آنجایی که این منطقه با بحراب آب درگیر است، بونی و سایر زنان برای آوردن چند لیتر آب مجبور به طی مسیری طولانی در گرمای شدید هستند. آنها ظرفهای آب را روی سرشان حمل میکنند. بونی میگوید: "برای آوردن آب دو سه کیلومتر پیاده میرویم، هر چند این میزان آب کافی نیست. مجبوریم چندین بار این مسیر را برویم چون هر دفعه میتوانیم فقط یک ظرف آب با خودمان بیاوریم." بونی در حالی که به سمت خانه بازمیگردد میگوید: " مگر چند کیلو بار میتوانیم روی سرمان حمل کنیم."
در شهر احمدآباد زنان از فرهنگی حرف میزنند که آنها را مسئول کارهای خانه از جمله آشپزی و نظافت میداند اما اختیار سلامتشان را از آنها گرفته است.
دامینی رامشبای یکی از این زنان است. او میگوید: "راحت نمیتوانیم از توالت استفاده کنیم. باید صبر کنیم اول مردها به آنجا بروند."
"مجبورم جلوی خودم را بگیرم"
" به عنوان زن باید اول کارهای خانه را انجام بدهیم. در طول تابستان زردی گرفتم چون مجبور بودم جلوی خودم را بگیرم."
گولرز میگوید: " در فرهنگ هند، زنان در مورد مسائل مربوط به بهداشت عمومی خود سکوت میکنند و این به مرگ منجر میشود. راه حل طولانی مدت این مشکل، رسیدگی به مسائل پیچیدهای همچون برابری جنسی و حقوق زنان را در برمیگیرد."
رنگآمیزی سقف با رنگ سفیدی که نور را منعکس میکند، به پائین آمدن دمای هوای خانه کمک میکند
مدتهاست در مورد افزایش چشمگیر موج گرما در آسیای جنوبی هشدار داده شده، منطقهای که یک پنجم جمعیت دنیا را در خود جای داده است.
گولرز میگوید باید راهحلی پیدا کنیم که مناسب شرایط منطقه باشد. از جمله این که ساکنان به تلفن همراه دسترسی داشته باشند تا هشدارهای مربوط به موج گرما را دریافت کنند و برای درخواست کمک تماس بگیرند. او میگوید: "سایر راهکارهای عملی از جمله زدن رنگ منعکسکننده نور به سقف خانهها و نصب پردههای حصیری به پنجرهها، شرایط را برای کسانی که در خانه هستند بهتر میکند. اما داشتن توالت در خانه و دسترسی به آب آشامیدنی پاک اصلیترین راهحل است."
انتهای پیام/
منبع:bbc